اثر پرتوهای uv-b و uv-c بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو در گیاه بادرنجبویه (melissa officinalis l.) و تأثیر سالیسیلیک اسید در تخفیف تنش ناشی از پرتوهای فرابنفش

آثار ناشی از نازک شدن لایه اوزون و افزایش تابش پرتو فرابنفش توسط بسیاری از پژوهشگران بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر پرتوهای uv-b و uv-c روی گیاه بادرنجبویه (melissa officinalis l.) و تأثیر سالیسیلیک اسید در کاهش آثار زیانبار این پرتوها بر این گیاه است. گیاه بادرنجبویه در شرایط گلخانه ای در اتاقک کشت و دمای متوسط 2±28 درجه سانتیگراد و شدت نور 150 میکرو اینشتین بر متر مربع بر ثانیه به مدت 60 روز کشت یافتند. دوره شبانه روزی روشنایی و تاریکی به ترتیب 8:16 ساعت بود. تیمار پرتو فرابنفش پس از مرحله 6 برگی اعمال شد و پرتو uv-b به مدت 15 روز به صورت یک روز در میان و هر بار به مدت 20 دقیقه و پرتو uv-c به مدت 15 روز، به صورت یک روز در میان و هر بار به مدت 8 دقیقه اعمال گردید. سالیسیلیک اسید نیز پس از مرحله 6 برگی با غلظت 1 میلی مولار به مدت یک هفته روی گیاهان افشانه شد. نتایج نشان داد که پرتوهای uv-b و uv-c باعث کاهش وزن تر و خشک، رشد طولی ریشه و اندام هوایی می شود. میزان مالون دی آلدهید و فنیل آلانین آمونیا لیاز تحت تأثیر پرتوهای uv-b و uv-c افزایش داشت. افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان آسکوربات پراکسیداز و گایاکول پراکسیداز و کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز نیز مشاهده شد. بررسی نتایج نشان داد تیمار با سالیسیلیک اسید باعث تخفیف آسیب های ناشی از اعمال پرتوهای uv-b و uv-c در گیاه شد و توانست عواملی که در اثر تابش های فرابنفش تغییر یافته بودند را جبران کند.